معرفی نسل های شبکه تلفن همراه از 1G تا 5G

نسل های شبکه تلفن همراه مجموعه پیشرفت های سخت افزاری و نرم افزاری هستند که با به وجود آمدن مخابرات موبایل (متحرک) به وجود آمده اند. اگر بخواهیم نسل های تلفن همراه را از بعد از به وجود آمدن اولین شبکه تلفن همراه معرفی کنیم، باید از نسل اول تلفن همراه یا 1G شروع کنیم. پس از آن با پیشرفت تکنولوژی و افزایش نیاز بشر، نسل های شبکه تلفن همراه دیگری به وجود آمدند که عبارتند از: نسل دوم تلفن همراه (یا 2G)، نسل سوم تلفن همراه (یا 3G)، نسل چهارم تلفن همراه (یا 4G) و نسل پنجم تلفن همراه (یا 5G). نسل های شبکه تلفن همراه نظیر 2.5G و 2.75G و 3.5G و 3.75G و 4.5G هم به وجود آمدند که در ادامۀ این نوشته به آنها نیز خواهیم پرداخت. در این نوشته نسل صفر تلفن همراه مورد بحث ما نیست.

امروزه نه تنها برای عموم مردم بلکه برای اکثر دانشجویان رشته های مهندسی، سامانۀ ارتباطات رادیویی و اصطلاحات عمومی و کاربردی مانند نسل های شبکه تلفن همراه، به صورت کامل شفاف سازی نشده است. از آنجا که این حوزه بسیار گسترده است و هر یک از اصطلاحات و استانداردها را می توان در یک کتاب معرفی کرد، لذا در این نوشته به بررسی نسل های شبکه تلفن همراه در حد مورد نیاز آموزش ماژول های SIM800 پرداخته ایم. هدف از این نوشته آشنایی با اصطلاحات و استانداردهای موجود در سایت «SIMCOM» در قسمت «Wireless Modules»، به منظور شناخت بیشتر و انتخاب آگاهانۀ ماژول مورد نظر است.

ویدئوی 1 – نسل های شبکه تلفن همراه

تعریف چند واژه و عبارت مرتبط با نسل های شبکه تلفن همراه

پیش از ورود به معرفی نسل های شبکه تلفن همراه و آشنایی با شبکه های موبایل، لازم دانستیم چند واژه و عبارت را تعریف کنیم.

امواج رادیویی

فرکانس رادیویی (RF) به فرکانس هایی در بازۀ 3 کیلوهرتز تا 300 گیگاهرتز گفته می شود. هر یک از وسایل ارتباط رادیویی که توسط نهادها، شرکت ها و سازمان های دولتی و یا عموم مردم مورد استفاده قرار می گیرد، از بازه ای مخصوص استفاده می کند. برای مثال محدودۀ اختصاصی رادیو FM بین 87 مگاهرتز تا 108 مگاهرتز است و فرستنده های رادیو FM مجاز هستند فرکانس کانال های خود را در این محدوده قرار دهند. یا محدودۀ اختصاصی ناوبری رادیویی هوانوردی در باند VHF بین 108 مگاهرتز تا 117.975 مگاهرتز است. برای دست یابی به محدوده های فرکانسی اختصاص داده شده به کاربردهای مختلف، یک فایل PDF با عنوان «جدول تخصیص فرکانس امواج رادیویی جمهوری اسلامی ایران» در پیوست این نوشته قرار داده ایم.

رادیو

به فناوری یا دستگاهی گفته می شود که صدا، پیام یا سیگنال ها را به وسیله امواج رادیویی منتقل می کند.

ارتباطات رادیویی

ارسال و دریافت سیگنال های رادیویی با استفاده از انواع روش های مدولاسیون را ارتباطات رادیویی گویند.

ایستگاه فرستنده و گیرنده BTS یا Base Transceiver Station

هر ارتباط رادیویی برای پیاده سازی نیازمند یک سری بسترهای سخت افزاری است. یکی از بسترهای سخت افزاری مورد نیاز نسل های شبکه تلفن همراه، BTS است. BTS که به معنی پایگاه استقرار فرستنده و گیرنده است، از اجزای زیر تشکیل شده است: فرستنده (Transmitter)، گیرنده (Receiver)، تقویت کنندۀ قدرت (Power Amplifier)، ترکیب کننده، مالتی پلکسر، آنتن، سیستم های نظارت و توسعه، واحد کنترل و واحد گیرنده باند پایه است. در تصویر زیر یک BTS را می بینیم.

تصویر 1 – دو نمونه دکل BTS

موبایل

موبایل در لغت به معنای “متحرک” است و ما نیز در این نوشته این لغت را به معنای “متحرک” به کار می بریم و نه به معنای “گوشی تلفن همراه”.

روش های دسترسی به کانال (Channel Access Methods)

روش های دسترسی به کانال به روش های استفاده از پهنای باند مشترک توسط چند سیستم مخابراتی است. انواع مختلف روش دسترسی به کانال وجود دارد که ما سه مورد از آنها را نام می بریم:

• روش FDMA (Frequency-Division Multiple Access) یا دسترسی چندگانه با تقسیم فرکانس. در این روش، پهنای باند اختصاص یافته به سیستم های مخابراتی، به چند بخش تقسیم می شوند و هر سیستم مخابراتی در محدودۀ فرکانسی خود به تبادل اطلاعات می پردازد. اگر بخواهیم مثالی برای تفهیم روش FDMA بزنیم، این است که چند نفر به طور همزمان در کانال هایی با محدوده های فرکانسی مختلف با یکدیگر صحبت می کنند.
• روش TDMA (Time-Division Multiple Access) یا دسترسی چندگانه با تقسیم زمان. در این روش در هر لحظه از زمان، محدودۀ فرکانسی مشترک به یک سیستم مخابراتی اختصاص داده می شود. به این لحظه از زمان اصطلاحاً شیار زمانی گفته می شود و هر سیستم مخابراتی در شیار زمانی خود به تبادل اطلاعات در آن محدودۀ فرکانسی می پردازد. اگر بخواهیم روش TDMA را طی یک مثال تفهیم کنیم، این است که چند نفر به طور همزمان توسط یک کانال با یکدیگر صحبت می کنند اما در لحظه ای از زمان کانال در اختیار یک فرستنده و گیرنده قرار می گیرد و در زمانی دیگر، کانال در اختیار فرستنده و گیرندۀ دیگری قرار می گیرد. سرعت اختصاص یافتن کانال به فرستنده ها و گیرنده ها، به قدری زیاد است که گیرنده (شنونده) متوجه نمی شود که در زمان هایی، کانال در اختیار خودش و فرستنده نبوده است.
• روش CDMA (Code-Division Multiple Access) یا دسترسی چندگانه با تقسیم کد. در این روش اطلاعات هر فرستنده کد می شود و اطلاعات همۀ فرستنده ها با اشغال محدودۀ فرکانسی به طور همزمان فرستاده می شود. در سمت گیرنده، هر گیرنده با توجه به نوع کدگذاری که روی اطلاعات انجام شده، تنها اطلاعات مربوط به فرستندۀ خود را دریافت می کند. اگر بخواهیم مثالی برای روش CDMA بزنیم، این است که در یک جمع، همۀ افراد بخواهند دو به دو با هم حرف بزنند. در این صورت باید گوینده و شنونده با زبان خودشان حرف بزنند تا متوجه حرف یکدیگر شوند و همچنین دیگران متوجه حرف آنها نشوند.

در شکل زیر سه روش FDMA و TDMA و CDMA با نمودار و مثال تصویر شده اند.

تصویر 2 – روش های دسترسی به کانال، FDMA و TDMA و CDMA

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل اول تلفن همراه یا 1G

نسل اول شبکه تلفن همراه یا نسل اول تلفن همراه را که آن را با نام 1G (1st Generation) می شناسیم، آنالوگ بود. شروع به کار راه اندازی شبکه ای به منظور ارتباط موبایل (متحرک)، برای اولین بار در دهه 1960 در کشورهای اسکاندیناوی یعنی سوئد، نروژ و فنلاند و همچنین دانمارک شروع شد که در اواخر این دهه، اولین ارتباط نقطه به نقطه از راه دور به کار گرفته شد. پس از آن کشورهای اسکاندیناوی، اولین شبکه تلفن متحرک را با نام Nordic Mobile Telephone (یا NMT) راه اندازی کردند. سپس آمریکا نیز این کار را انجام داد. ژاپن هم با بهره گیری از NMT در اسکاندیناوی و آمریکا، سیستم سیار خود را با نام HCMS عرضه و در ادامه سیستم NTT را با قابلیت اتصال به شبکه برقرار کرد. انواع دیگر از شبکه آنالوگ از جمله AMPS در آمریکا، TACS در انگلستان، Radiocom 2000 در فرانسه و RTMI در ایتالیا ساخته شدند. اینها نسل اول شبکه همراه بودند. ارتباط تلفنی در این نسل می تواند در فرکانس 150 مگاهرتز یا بالاتر مدوله شده و به برج های رادیویی فرستاده شود. روش تخصیص فرکانس نسل اول تلفن همراه FDMA بود.

تصویر 3 – چند گوشی تلفن همراه نسل اول

پس از آن نسل های شبکه تلفن همراهی به وجود آمد که همگی به صورت دیجیتال بودند. در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل دوم تلفن همراه یا 2G

تکامل نسل های شبکه تلفن همراه موجب به وجود آمدن نسل دیجیتال این نوع شبکه شد. این سیستم مزایای بیشتری از جمله سرعت بالاتر انتقال اطلاعات، اطلاعات رمز گذاری شده و افزایش تعداد مشترکان را به همراه داشت. درسال 1985 موسسۀ ETSI (مخفف European Telecommunications Standards Institute) متشکل از هفده کشور اروپایی در صدد طراحی و ابداع یک استاندارد مشترک برای ایجاد شبکه سلولی تاسیس شد. در ابتدا هدف استاندارد سازی تلفن سیار دیجیتال به صورت همگانی بوده است. این استاندارد GSM (Global System for Mobile Communication) نام گرفت. در سال 1987، سیزده کشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان MoU (Memorandum of Understanding) امضا کردند، پیرو این تفاهم نامه، تمامی اعضا می بایست که استاندارد GSM را رعایت می کردند. در این سال ها، سیستم های موبایل زمینی و ماهواره ای یکپارچه شدند و در نتیجه انواع مختلفی از دسترسی بی سیم به صورت جهانی، شامل سرویس های موجود در شبکه مخابراتی ثابت و سرویس های موبایل، عملی شد. در نسل دوم تلفن همراه، به جای استفاده از روش FDMA از روش های TDMA و CDMA استفاده شد.

در این برهه از زمان، پروتکل ها و موسسات دیگری نیز در رابطه با ارتباطات به وجود آمده که خارج از بحث ما  است. اما در این قسمت چند استاندارد که به عنوان نسل دوم شبکه تلفن همراه ساخته شدند، آورده می شود:

• استاندارد GSM (مبتنی بر TDMA): مورد استفاده در سراسر دنیا؛
• استاندارد IS-95 (مبتنی بر CDMA): مورد استفاده در آمریکا و بخش هایی از آسیا؛
• استاندارد PDC یا JDC(مبتنی بر TDMA): مورد استفاده در ژاپن؛
• استاندارد iDEN (مبتنی بر TDMA): مورد استفاده در آمریکا و کانادا؛
• استاندارد IS-136یا D-AMPS (مبتنی بر TDMA): مورد استفاده در آمریکا.

در نهایت نسل 2G از سال 1992 به صورت فراگیر استفاده شد. این فناوری ها پس از 18 سال از به وجود آمدن، وارد ایران شده و در تیرماه سال 1372 بود که اولین ثبت نام تلفن همراه در کشور انجام شد. پس از آن گسترش شبکه های تلفن همراه در کشور با فراز و نشیب های بسیار به جایگاه امروزی رسیده است، به طوری که کلیه مناطق کشور را تحت پوشش دارد.

باتوجه به شاخص بودن استاندارد GSM در میان مابقی استانداردهای نسل 2G، از این پس هرکجا صحبت از نسل دوم تلفن همراه می شود، منظور GSM  است و مابقی استانداردهای نسل دوم تلفن همراه مورد بحث ما نیست.

تصویر 4 – چند گوشی تلفن همراه نسل دوم

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل های 2.5G و 2.75G تلفن همراه

با ادامه روند پیشرفت در شبکه های سلولی نسل دوم، به منظور برقراری امکان ارسال و دریافت اطلاعات یا داده را روی شبکه تلفن همراه، یک سری ملحقات از جمله GPRS و EDGE بر روی نسل دوم افزوده شد. این دو استاندارد، یک ارزش افزوده بر روی شبکه GSM هستند و به منظور استفاده از این استانداردها نیاز به بستر سخت افزاری جدیدی نبوده و می توان با یک سری بروز رسانی ها، از همان آنتن های GSM استفاده کرد.

در نسل 2.5 که به آن GPRS (General Packet Radio Service) گفته می شود، داده ها به صورت بسته (Packet) فرستاده می شوند. با استفاده از GPRS، قابلیت ارسال پیام تصویری (MMS) و خدمات اینترنت، به شبکه های سلولی اضافه شد. این دو قابلیت باعث به وجود آمدن نسل جدید به نام 2.5G شد. سرعت اولیه در GPRS بسیار پایین بوده است. سرعت آن به مرور زمان افزایش یافته و امروزه سرعت در حالت دانلود به 171کیلوبیت برثانیه می رسد.

قبل از ورود به نسل سوم تلفن همراه، فناوری دیگری به نام EDGE (Enhanced Data GSM Evolution) یا EGPRS (Enhanced GPRS) در سال 2003 به وجود آمد که به دلیل نزدیکی به نسل سوم، به صورت غیر رسمی، 2.75G نام گذاری شده است. هدف از به وجود آمدن این فناوری، افزایش سرعت بود. یکی از مزیت های EDGE این است که همانند GPRS نیاز به ایستگاه پایه (آنتن مرکزی) جداگانه نداشته و با همان آنتن های شبکه های نسل دوم نیز سازگار  است. این فناوری در گوشی تلفن همراه به اختصاری E نشان داده می شود. در این فناوری می توان به سرعت 236.8 کیلوبیت برثانیه دست یافت.

تصویر 5 – برخی ماژول های 2G شرکت SIMCOM

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل سوم تلفن همراه یا 3G

با گذر زمان و افزایش سطح انتظارات و نیازهایی همچون ارسال و دریافت فایل های چندرسانه ای حجیم، استفاده از ویدئو کنفرانس، نیاز به دریافت اطلاعات در هنگام حرکت، انجام بازی های آنلاین و بسیاری از موارد دیگر، باعث ساخت نسل سوم تلفن همراه با رویکرد مالتی مدیا شد. در نسل سوم تلفن همراه، فناوری های مختلفی در کشورهای متفاوت به وجود آمد. استاندارد UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) که در سال 2001 توسط سازمان
3GPP (3rd Generation Partnership Project) معرفی شد، فراگیرتر از سایر رقبا همچون
WCDMA (Wideband Code Division Multiple Access) است. در نسل سوم تلفن همراه، سرعت دریافت تا 42 مگابیت برثانیه قابل دسترسی است. امنیت در این نسل بالاتر رفته و ژاپن اولین کشوری بود که از سال 2001 به صورت گسترده و تجاری از 3G استفاده کرد. پیشرفت های 3G نسبت به نسل قبل را می توان به صورت زیر خلاصه گفت:

• اتصال به شبکه اینترنت با سرعت بالا و درحین حرکت؛
• برقراری تماس تصویری؛
• دانلود ویدئو، امکان دریافت کلیپ های تصویری بر روی گوشی تلفن همراه؛
• امکان دریافت تصاویر تلویزیونی بر روی گوشی های تلفن همراه؛
• ارائه انواع محتوای دیجیتال بر بستر شبکه تلفن همراه.

این استاندارد که باتوجه به سرعت بالا نسبت به 2G، نیاز به تغییر برخی زیرساخت ها در کشور داشت، در 1389 وارد ایران شد.

تصویر 6 – چند گوشی تلفن همراه نسل سوم

یک توضیح کوتاه دربارۀ 3GPP (پروژه مشارکت نسل سوم)

یک همکاری بین گروه های انجمن استاندارد ارتباطات راه دور (ETSI) بوده است. در ابتدا حوزۀ فعالیت 3GPP مربوط به نسل سوم تلفن همراه بود اما در ادامه حوزه فعالیت آن گسترش یافته و حتی امروزه در استانداردهای نسل 5G نیز نقش دارد.

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل 3.5G و 3.75G تلفن همراه

با پیشرفت و نزدیک شدن به نسل چهارم، فناوری هایی جدیدی شکل گرفت که تحت عنوان نسل های 3.5G و 3.75G نام گذاری شدند. نسل 3.5، فناوری HSPA (High-Speed Downlink Packet Access) است که می تواند حداکثر سرعت 7.2 مگابیت بر ثانیه دست یابد. نسل 3.75، فناوری HSPA+ است که می تواند حداکثر سرعت 84 مگابیت بر ثانیه را به ارمغان آورد. هر دوی این فناوری ها توسط 3GPP ارائه شدند. در گوشی های تلفن همراه این دو فناوری با علامتهای H و H+ نمایش داده می شوند.

تصویر 7 – چند ماژول 3G شرکت SIMCOM

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل چهارم تلفن همراه یا 4G

در نسل چهارم تلفن همراه، هدف افزایش ظرفیت، سرعت، کیفیت سرویس و مناطق تحت پوشش و همچنین کاهش هزینه است. یکی از استانداردهای ارائه شده برای 4G، استاندارد LTE (Long Term Evolution) است که توسط 3GPP ارائه شده است. از استانداردهای دیگر در این نسل، UBM (Ultra Mobile Broadband) و WIMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) هستند که برای WIMAX دو نسخه WIMAX1 و WIMAX2 ارائه شده است. این دو استاندارد نسبت به LTE محبوبیت کمتری دارند.

هدف 4G رسیدن به سرعت 100 مگابیت برثانیه در حال حرکت و 1 گیگابیت برثانیه در حالت سکون است که در مقایسه با نسل قبلی تفاوت چشمگیری محسوب می شود. از دیگر ویژگی های مهم نسل چهارم شبکه تلفن همراه این است که مکالمه صوتی نیز باید همانند داده به صورت بسته ارسال شود که به آن VoIP یا VoLTE (Voice on LTE)گفته می شود.

در ایران، ایرانسل اولین اپراتور ارائه دهنده LTE در سال 1393 بوده است که در ابتدا تنها مشهد و تهران و هم اکنون اکثر نقاط کشور را تحت پوشش دارد. اکنون این فناوری توسط هر سه اپراتور تلفن همراه (ایرانسل، همراه اول و رایتل) در کشور پشتیبانی می شود.

تصویر 8 – چند گوشی تلفن همراه نسل چهارم

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل 4.5 تلفن همراه

در راه رسیدن از 4G به 5G، فناوری هایی جدیدی به وجود آمدند. از جمله LTE-A (LTE Advanced) و MIMO (Multiple Input – Multiple Output) که عملکرد بهتری نسبت به 4G دارند. همراه اول، اولین اپراتور ارائه دهنده نسل 4.5G تلفن همراه کشور بوده است. دو برتری 4.5G در مقایسه با 4G عبارتند از :

• میانگین سرعت دانلود در 5Gدر حدود 2 تا 3 برابر بیشتر از 4Gاست؛
• پشتیبانی از فناوری اینترنت اشیا باند باریک یا NB-IoT (Narrow Band IoT).

با گذر زمان، نسخه های متعددی از LTE به وجود آمد. در نسخۀ 13 از LTE دو فناوری مهم به نام های eMTC (که با نام LTE Cat-M1 نیز شناخته می شود)  و NB-IoT (اینترنت اشیای باند باریک) معرفی شدند. این استاندارد از روش FDD (Frequency Division Duplex) برای دسترسی به کانال ها استفاده می کند. فناوری eMTC، بیشترین پهنای باند را فراهم کرده و برای ارسال های بی درنگ و اپلیکیشن های تلفن همراه مناسب  است. فناوری NB-IoT بر روی نرخ انتقال بسیار پایین به منظور کوچک تر کردن دستگاه و کم کردن هزینه ساخت تمرکز دارد. این فناوری هم در طیف فرکانسی 4G و هم در طیف فرکانسی 2G کار کرده و برای سنسورها نیز مناسب  است. NB-IoT تنها از 200 کیلوهرتز پهنای باند استفاده کرده تا اینکه به نرخ انتقال چند ده کیلوبیت بر ثانیه دست پیدا کند.

تصویر 9 – چند ماژول 4G شرکت SIMCOM

نسل های شبکه تلفن همراه، نسل پنجم تلفن همراه یا 5G

نسل آینده از شبکه های تلفن همراه، نسل پنجم تلفن همراه یا 5G است که احتمالاً در سال های نزدیک فراگیر خواهد شد. در نسل پنجم تلفن همراه، سرعت انتقال ۲۰ گیگابیت بر ثانیه هدف گذاری شده که افزایش چشمگیری خواهد بود. همچنین علاوه بر افزایش سرعت، فناوری هایی نوین به منظور کاهش مصرف توان در ساعات کم مصرف و همچنین بهبود پشتیبانی از ارتباطات ماشین به ماشین و بدون دخالت انسان (اینترنت اشیا)، با هزینه، مصرف باتری و تأخیر کمتر از نسل چهارم خواهد بود.

تصویر 10 – چند گوشی تلفن همراه نسل پنجم

تصویر 11 – ماژول های 5G شرکت SIMCOM

تصویر 12 – پیشرفت تلفن های همراه نسل اول تا نسل چهارم در یک نگاه

از معرفی نسل های شبکه تلفن همراه نتیجه می گیریم:

1. نسل های شبکه تلفن همراه مجموعه پیشرفت های سخت افزاری و نرم افزاری هستند که با به وجود آمدن مخابرات موبایل (متحرک) به وجود آمده اند.
2. هر یک از وسایل ارتباط رادیویی که توسط نهادها، شرکت ها و سازمان های دولتی و یا عموم مردم مورد استفاده قرار می گیرد، از بازۀ فرکانسی مخصوصی استفاده می کند.
3. روش های دسترسی به کانال به روش های استفاده از پهنای باند مشترک توسط چند سیستم مخابراتی است. انواع مختلف روش دسترسی به کانال وجود دارد که FDMA و TDMA و CDMA از این روش ها هستند.
4. تنها نسل اول شبکه تلفن همراه آنالوگ بود. نسل های دوم تا پنجم همگی دیجیتال هستند.
5. شروع به کار راه اندازی شبکه ای به منظور ارتباط موبایل، برای اولین بار در دهه 1960 در کشورهای اسکاندیناوی یعنی سوئد، نروژ و فنلاند و همچنین دانمارک شروع شد. پس از آن آمریکا، ژاپن، انگلستان، فرانسه و ایتالیا نیز هر کدام شبکه تلفن همراه خود را ساختند.
6. درسال 1985 موسسۀ ETSI متشکل از هفده کشور اروپایی در صدد طراحی و ابداع یک استاندارد مشترک برای ایجاد شبکه سلولی تاسیس شد. این استاندارد GSM نام گرفت.
7. در سال 1987، سیزده کشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان MoUامضا کردند، پیرو این تفاهم نامه، تمامی اعضا می بایست که استاندارد GSM را رعایت می کردند.
8. نسل های شبکه تلفن همراه شامل نسل دوم تلفن همراه، نسل سوم تلفن همراه و نسل چهارم تلفن همراه، دارای پیشرفت هایی شدند که نام آنها به ترتیب عبارت از 5G و 2.75G و 3.5G و 3.75G و 4.5G است.
9. 3GPP یکهمکاری بین گروه های انجمن استاندارد ارتباطات راه دور (ETSI) بوده است. در ابتدا حوزۀ فعالیت 3GPPمربوط به نسل سوم تلفن همراه بود اما در ادامه حوزه فعالیت آن گسترش یافته و حتی امروزه در استانداردهای نسل 5G نیز نقش دارد.
10. از ویژگی های مهم نسل چهارم شبکۀ تلفن همراه این است که مکالمه صوتی نیز باید همانند داده به صورت بسته ارسال شود که به آن VoIPیا VoLTE (Voice on LTE)گفته می شود.
11. دو برتری 5G در مقایسه با 4G عبارتند از : اول: میانگین سرعت دانلود در 4.5Gدر حدود 2 تا 3 برابر بیشتر از 4Gاست. دوم: پشتیبانی از فناوری اینترنت اشیا باند باریک یا NB-IoT (Narrow Band IoT).
12. در نسخۀ 13 از LTE دو فناوری مهم به نام های eMTC و NB-IoT معرفی شدند.
13. در نسل پنجم تلفن همراه، سرعت انتقال ۲۰ گیگابیت بر ثانیه هدف گذاری شده که افزایش چشمگیری خواهد بود.