متخصص الکترونیک کیست؟

متخصص الکترونیک کیست؟ اولین سوالیست که در سلسله ویدئوهای بررسی حوزۀ الکترونیک به آن پاسخ می دهیم. اینکه شخصی مهندس الکترونیک است، یا دکترای الکترونیک داشته باشد، عضو هئیت علمی یک دانشگاه، یا عضو بنیاد ملی نخبگان، چند پروژه در حوزۀ الکترونیکی انجام داده یا چند سال سابقه کار در شرکت های مختلف دارد، دلیل کافی بر متخصص بودن یک فرد در یکی از گرایش های حوزه الکترونیک نیست. پس متخصص الکترونیک کیست؟

ویدئوی 1 – متخصص الکترونیک کیست؟

پاسخ به این سوال نیاز به یک سری مقدمات کوتاه دارد که در ادامه بیان می شود. درنظر داشته باشید که بسیاری از موارد این نوشته نه تنها برای مهندسی الکترونیک بلکه برای بسیاری از زمینه های دیگه نیز صادق است. وقتی از تخصص در مهندسی الکترونیک صحبت می کنیم دو پارامتر مطرح می شود:

1. گرایش در مهندسی الکترونیک
2. سمت در مهندسی الکترونیک

گرایش های مهندسی الکترونیک

منظور از گرایش در مهندسی الکترونیک به زبان ساده:

1. افزاره های میکرو و نانوالکترونیک: که قطعات بنیادی الکترونیکی را طراحی و می سازد.
2. مدارهای مجتمع الکترونیک: که از قطعات بنیادی الکترونیک ساخته شده، استفاده می کندو IC ها رو می سازد.
3. سیستمهای الکترونیک دیجیتال: که از خروجی دو مرحله قبل یعنی قطعات بنیادی الکترونیک و IC ها استفاده می کند و سیستم های دیجیتال را می سازد. برنامه نویس میکروکنترلرها و FPGA و طراح سیستم های الکترونیکی در این زمینه قرار می گیرد.

منظور از سمت نیز در گرایش های مهندسی الکترونیک، منظور طراح، مدیر، پژوهشگر است.

پس برای این که درمورد تخصص یک شخص صحبت کنیم، باید ابتدا گرایش و سمت آن را مشخص کنیم. نه اینکه بطور کلی دو مهندس الکترونیک را با هم مقایسه کنیم. بطور مثال گرایش سیستم های دیجیتال میکروکنترلرها در سمت طراح. یک مدیر را با یک طراح و یا یک شخص در گرایش سیستم های دیجیتال را با یک شخص در گرایش مدارهای مجتمع مقایسه نکنیم. البته توجه داشته باشید که امروزه گرایش ها تخصصی تر می شود. به عبارتی حتی امروزه نمی توانیم یک نفر را در گرایش سیستم های دیجیتال را با یک نفر دیگر در این گرایش مقایسه کنیم(با فرض اینکه سمت هردو طراح است). چرا که گرایش سیستم های دیجیتال امروزه بسیار گستره شده است. امروزه می توانیم دو طراح را در گرایش سیستم های دیجیتال در زمینۀ میکروکنترلرها یا در گرایش سیستم های دیجیتال در زمینۀ FPGA باهم مقایسه کنیم.

تا به اینجا مقدمات لازم بیان شد. الان می توانیم تعریفی از متخصص الکترونیک ارائه کنیم. «متخصص الکترونیک کسی است که توانایی بالایی در حل مسئله در گرایش و سمت خودش داشته باشد.»

در این تعریف، 2 سوال پیش می آید. سوال اول اینکه مسئله چیست؟ سوال دوم اینکه منظور از توانایی بالا، دقیقا چیست؟ که در ادامه به پاسخ به این دو سوال می پردازیم:

• مسئله برای مدیر: هدایت مجموعه در راستای رسیدن به اهداف.
• مسئله برای طراح: انجام پروژه ها.
• مسئله برای پژوهشگر: یافتن نتایج پژوهش.

منظور از توانایی بالا در حل مسئله چیست؟

توانایی بالا یک امر نسبی است. به این معنی که توانایی یک نفر نسبت یک نفر دیگر معنی پیدا می کند. امکان دارد شما از دید افراد یک شرکت یا حتی مدیران آن شرکت توانایی بالایی داشته باشید اما از دید شرکت دیگر، توانایی پایینی داشته باشید. توانایی بالا را در جامعۀ هدف باید بررسی کنیم. شما بعد از کار در چند شرکت، متوجه منظور از توانایی بالا در حل مسئله در گرایش و سمت خودتان در جامعه آماری کشور را متوجه می شوید. معمولا وقتی صحبت از توانایی بالا می شود، منظور در جامعه آماری کشور خودمان است. منظور در مقایسه با یک شرکت خاص نیست. البته که یک سری شرکت ها تراز بالایی دارند. اگر توانایی بالای شما در چنین شرکتهایی مشخص شود، نشان دهندۀ این است که در سطح کشور توانایی بالایی دارید.

توجه کنید که وقتی یک نفر را در یک گرایش و سمت ( مثلا طراح در سیستم های دیجیتال میکروکنترلرها) متخصص می دانیم، این را نمی رساند که هیچ المانی نباشد که این شخص با میکروکنترلرها راه اندازی نکرده باشد. یا هیچ اصطلاحی نباشد که در این زمینه نشنیده باشد. بخصوص در زمینه الکترونیک که روزانه پیشرفت های زیادی حاصل می شود. می توان گفت که شاید کسی وجود نداشته باشد که این ویژگی را داشته باشد. هر متخصص طراح در زمینه میکروکنترلرها، بالاخره موارد زیادی را در این زمینه انجام نداده است. این موضوع مسئلۀ مهمی نیست. مسئله مهم توانایی حل مسئله است. یک متخصص در این گرایش و سمت اگر با المانی هم کار نکرده باشد، کار کردن با آن المان برای آن شخص مسئله خاصی نیست. چرا که توانایی بالایی در حل مسئله در گرایش و سمت خودش دارد.

تجربه، شرط لازم متخصص الکترونیک شدن

متخصص الکترونیک شدن، یعنی توانایی بالا در حل مسئله داشتن، حتما نیازمند تجربه است. تجربه شرط لازم است اما شرط کافی نیست. به عبارتی کسی که تجربه دارد، الزاما متخصص نیست، اما کسی که تجربه ندارد، حتما متخصص نیست. پارامترهایی که در ابتدای این نوشته بیان شد (تجربه و اختراعات ثبت شده و مدرک دانشگاهی و …) هیچ کدام نمی توند دلیل بر تخصص یک شخص باشد.

تشخیص متخصص الکترونیک

چطور برای شما محرض می شود که مهندس الکترونیک، یک متخصص بوده و توانایی بالایی در حل مسائله در  گرایش و سمت موردنظر شما در الکترونیک دارد؟ این سوال بیشتر برای مدیران شرکت ها که به دنبال جذب نیرو هستند پیش می آید. در دو بند به پاسخ به این سوال می پردازیم:

1. متخصص الکترونیک حتما تجربه دارد: در وحله اول باید شرط لازم «تجربه» را داشته باشد. یعنی یک متخصص حتما تجربه و رزومه خوبی دارد.
2. متخصص الکترونیک باید در گرایش و سمت خودش آزموده شود: در کنار رزومۀ خوب یک شرط دیگر نیز لازم است. آن هم ثابت شدن توانایی بالا در حل مسئله در عمل است. به عبارتی آن شخص باید آزموده شود. در یک بازه زمانی در صحبت کردن و انجام پروژه، دانش و مهارت و بطور کلی تخصص مشخص می شود. بازه آزمایشی 3 ماهه که معمولا شرکت ها دارند، بهترین زمان برای رسیدن به پاسخ این سوال است.

البته از این گفته ها به این صورت برداشت نشود که شرکت ها را تشویق به استخدام نیروی متخصص می کنیم. اتفاقا یک روش، استخدام نیروی غیر متخصص ولی بالقوه و پرورش دادن آن است. بطور کلی در این نوشته، بحث استخدام نیست.

باتوجه به اینکه در یک سری سلسله نوشته ها درحال بررسی حوزه الکترونیک هستیم، قصد داشتیم که ابتدا تعریفی از متخصص الکترونیک ارائه دهیم. درنظر داشته باشید برای رسیدن به تخصص باید سنگ های مسیر به خوبی چیده شود و در زمان مناسب در جای مناسب باشید. سعی داریم این موضوع را در نوشته های بعد بررسی کنیم. در این مسیر روی یوبرد حساب کنید.